Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση
Η Αρχαία Ελληνική Τέχνη και η Ακτινοβολία της
των Μανόλη Βουτυρά & Αλεξάνδρας Γουλάκη-Βουτυρά
Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας & Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών
7.2.1. Ο κρατήρας του Τάλω
Ένα από τα ωραιότερα παραδείγματα του «διακοσμητικού ρυθμού» των χρόνων γύρω στο 400 π.Χ. είναι ο μεγάλος ελικωτός κρατήρας με την απεικόνιση του θανάτου του Τάλω (εικ. 248), ενός επεισοδίου από την Αργοναυτική εκστρατεία, που βρέθηκε στο Ruvo της Απουλίας και φυλάσσεται στο τοπικό μουσείο. Το θέμα είναι σπάνιο στην αγγειογραφία και είναι πιθανό ότι η παράσταση απηχεί ένα έργο της μεγάλης ζωγραφικής. Ο Τάλως ήταν ένας χάλκινος γίγαντας που είχε κατασκευάσει ο Ήφαιστος και τον είχε δωρίσει στον βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Προορισμός του Τάλω ήταν να φυλάει το νησί, περιτρέχοντάς το γύρω γύρω τρεις φορές την ημέρα και εμποδίζοντας τους ανεπιθύμητους ξένους να αποβιβαστούν· ήταν άτρωτος και είχε μια φλέβα που έφτανε από τον αυχένα ως τους αστραγάλους, στην οποία κυλούσε μολύβι, και έκλεινε με χάλκινο καρφί. Όταν η Αργώ με τους Αργοναύτες που γύριζαν από την Κολχίδα πλησίασε στις ακτές της Κρήτης, ο Τάλως την απομάκρυνε ρίχνοντας μεγάλες πέτρες. Αλλά οι Αργοναύτες είχαν μαζί τους τη Μήδεια, που κατάφερε να τρελάνει με μαγικά βότανα τον Τάλω, να βγάλει το καρφί που έκλεινε τη μοναδική φλέβα του και έτσι να τον σκοτώσει, αφού χύθηκε το μολύβι που του επέτρεπε να κινείται. Στο κέντρο της παράστασης του κρατήρα βλέπουμε τον Τάλω να καταρρέει και τους έφιππους Διοσκούρους, τον Κάστορα και τον Πολυδεύκη, που ήταν ανάμεσα στους Αργοναύτες, να προσπαθούν να τον συγκρατήσουν. Το σώμα του χάλκινου γίγαντα αποδίδεται πολύ πειστικά με λευκό και κίτρινο χρώμα, που είναι πιο αραιό σε κάποια σημεία για να τονιστούν οι καμπύλες και ο όγκος του. Στα αριστερά εικονίζεται η Μήδεια με πολυποίκιλτο ανατολίτικο ένδυμα· κοιτάζει προς την πλευρά του Τάλω κρατώντας την πυξίδα με τα μαγικά βότανα. Πίσω από τη Μήδεια φαίνεται η πρύμνη της Αργούς, που είναι αραγμένη στην ακτή. Επάνω στο κατάστρωμα αναπαύονται δύο Αργοναύτες, οι γιοι του Βορέα Ζήτης και Κάλαϊς, ενώ ένας τρίτος κατεβαίνει από μια σκάλα στη στεριά. Στη δεξιά πλευρά της παράστασης εικονίζονται καθιστοί ο Ποσειδώνας και η γυναίκα του η Αμφιτρίτη, οι δύο μεγάλες θεότητες της θάλασσας. Στον λαιμό του αγγείου βλέπουμε τον Διόνυσο περιστοιχισμένο από τη συνοδεία του, τους Σατύρους και τις Μαινάδες, που χορεύουν έναν εκστατικό χορό στους ήχους του αυλού.