ΦΙΛΟΜΗΛΟΣ

(αστερισμός)

Τοῦτον δέ φασιν εἶναι Φιλόμηλον τὸν τῆς Δήμητρος παῖδα. τοῦ δὲ ἀδελφοῦ τοῦ Πλούτου μηδὲν μεταδίδοντος, ἐξ ὧν εἶχε πριάμενος δύο βοῦς καὶ ἅμαξαν, εἰργάζετο. ἡ δὲ Δήμητρα ἀποδεξαμένη κατηστέρισεν (αὐτόν). (Σχόλ. Άρατ. 91-95)

Ο Υγίνος διασώζει τον μύθο του Φιλόμηλου, όπως αυτός παραδίδεται από τον Πετελλίδη, ιστορικό από την Κνωσό (4ος ή 3ος αι. π.Χ.) και τον γραμματικό Έρμιππο (2ος αι. π.Χ.). Σύμφωνα με τον Έρμιππο, η Δήμητρα ενώθηκε με τον Ιασίωνα, και από την ένωσή τους, λέει ο Πετελλίδης, γεννήθηκαν δύο αγόρια, ο Πλούτος και ο Φιλόμηλος. Τα δυο αδέλφια δεν είχαν καλές σχέσεις, ο πλούσιος Πλούτος δεν παραχωρούσε τίποτε από τον πλούτο του στον αδελφό του, ενώ αντίθετα ήταν γενναιόδωρος με άλλους κι εκείνος, από ανάγκη, αγόρασε δύο βόδια με ό, τι είχε και τα έζεψε μαζί σε μια άμαξα. Με αυτή του την εφεύρεση, και οργώνοντας και καλλιεργώντας, απέκτησε τον δικό του πλούτο, χωρίς να στηρίζεται σε κανένα. Η μητέρα του θαύμασε την εφεύρεσή του, και για να βλέπουν οι άνθρωποι διαρκώς τη σημασία της, τον μεταμόρφωσε στον αστερισμό του Βοώτη -βοωτεῖν γὰρ τὀ βουσὶν ἀκολουθεῖν. (Εικ. 315, 316, 317, 318) Από αυτόν λένε γεννήθηκε ο Παρίας, ο επώνυμος ήρωας της πόλης Πάριον στη Μυσία, της οποίας οι κάτοικοι ονομάστηκαν Παριανοί.