ΣΕΛΕΜΝΟΣ

(ποταμός)

Τη μεταμόρφωση του νεαρού βοσκού Σέλεμνου σε ποτάμι από τη θεά Αφροδίτη παραδίδει ο Παυσανίας στα Αχαϊκά του. Παραθέτουμε αυτούσια την αφήγηση που ο περιηγητής δίνει με πολύ όμορφο τρόπο:

Μετά τον Χάραδρο [κοντά στην πόλη των Πατρών] φτάνεις στα ερείπια, εντελώς ασήμαντα, της πόλης Αργυράς και στην πηγή Αργυρά, προς τα δεξιά του κεντρικού δρόμου και στον ποταμό Σέλεμνο που κατεβαίνει στη θάλασσα. Υπάρχει μια τοπική παράδοση γι' αυτόν, ότι ήταν ένα ωραίο αγόρι που έβοσκε εκεί το κοπάδι του κι ότι η Αργυρά ήταν μια νύμφη της θάλασσας, που αγάπησε τον Σέλεμνο και συνήθιζε να ανεβαίνει από τη θάλασσα και να τον επισκέπτεται συχνά για να κοιμηθεί πλάι του. Ύστερα από λίγο καιρό ούτε ωραίος φαινόταν ο Σέλεμνος ούτε η νύμφη σκόπευε να τον επισκεφθεί. Έτσι, ο Σέλεμνος, εγκαταλειμμένος από την Αργυρά, πέθανε από έρωτα και η Αφροδίτη τον έκανε ποτάμι. Αυτά ακριβώς διηγούνται οι Πατρείς. Και, καθώς ο Σέλεμνος εξακολουθούσε να αγαπάει την Αργυρά, ακόμη κι όταν μεταβλήθηκε σε ποτάμι, όπως ακριβώς η παράδοση λέει για τον Αλφειό, που εξακολουθούσε να αγαπάει την Αρέθουσα, η Αφροδίτη του έκανε ένα ακόμη δώρο· έκανε τον ποταμό να λησμονήσει την Αργυρά. Άκουσα και μια άλλη ιστορία γύρω από αυτόν, ότι δηλαδή το νερό του Σέλεμνου είναι ένα γιατρικό της αγάπης, αποτελεσματικό και για τους άνδρες και για τις γυναίκες. Όταν λουστούν στο ποτάμι, λησμονούν το πάθος τους. Αν υπάρχει κάποια αλήθεια σ' αυτή την ιστορία, τότε το νερό του Σέλεμνου είναι για τους ανθρώπους πολυτιμότερο από πολλά πλούτη. (Παυσ. 7.23.1-3)