ΠΕΙΡΗΝΗ

(πηγή)

Η Πειρήνη ήταν κόρη του θεού-ποταμού Ασωπού και της Μετώπης, κόρης του ποταμού Λάδωνα, αδελφή του Ισμηνού και του Πελάγοντα και δεκαεννέα ή δώδεκα, σύμφωνα με τον Διόδωρο, άλλων κοριτσιών, καθεμία από τις οποίες ονομάζει μια περιοχή· Κόρκυρα, Σαλαμίνα, Αίγινα, Θήβη, Τανάγρα, Θέσπια, Σινώπη κτλ. Όπως και άλλες κόρες του Ασωπού (Σαλαμίνα, Αίγινα κ.ά.) που απάγονται από θεούς, κυρίως τον Δία και τον Ποσειδώνα και αποκτούν σπουδαία παιδιά, έτσι και η Πειρήνη ενώθηκε με τον Ποσειδώνα και απέκτησε δύο παιδιά, τον Λέχητα και τον Κεγχρία, από τους οποίους οι Κορίνθιοι ονόμασαν τα δυο βασικά τους λιμάνια. Όταν στην Κόρινθο η Άρτεμη σκότωσε άθελά της τον Κεγχρία, η Πειρήνη, από τα δάκρυα που έχυσε θρηνώντας τον χαμό του γιου της, μεταμορφώθηκε τελικά σε πηγή (Εικ. 1570) κοντά στην οποία υπήρχε ιερός περίβολος του Απόλλωνα με άγαλμά του: Η πηγή διακοσμείται από λευκό μάρμαρο και διαθέτει κλειστούς χώρους σαν σπηλιές, απ' όπου το νερό διοχετεύεται σε υπαίθρια κρήνη. Το νερό αυτό πίνεται ευχάριστα. Και λένε ακόμη πως σ' αυτό εμβαπτίζουν οι Κορίνθιοι τον λεγόμενο «κορινθιακό χαλκό», όταν ακόμα είναι πυρωμένος από τη φωτιά (Παυσ. 2.3.2-3). Στην πηγή αυτή κατάφερε ο Βελλεροφόντης να πιάσει τον Πήγασο, την ώρα που έπινε νερό (Στρ. 8.6.21. Παυσ. 2.4.1 και 5.1. Πίνδ., Ολ. ΧΙΙΙ, 62 κ.ε.). Την πηγή αυτή χάρισε ο Ασωπός στον Σίσυφο ως αντάλλαγμα για να του αποκαλύψει τον τόπο διαμονής της κόρης του Αίγινας ύστερα από την απαγωγή της από τον Δία (Παυσ. 2.5.1). Τριγύρω από το ιερό νερό κάθονταν οι άνθρωποι και συζητούσαν. (Εικ. 1571, 1572, 1573)