ΑΕΤΟΣ

(αστερισμός)

βλ. και ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ

αἰετός, […] ἀρχὸς οἰωνῶν (Πίνδ., Π 1.6-7)

Ο αετός είναι το ιερό πουλί του Δία (Διὸς ὂρνις). Όταν οι θεοί μοίρασαν τα πουλιά, έτυχε στον Δία ο αετός, το πουλί που πετά ψηλότερα από όλα, κοντά στον ήλιο, χωρίς να καίγονται τα φτερά του. Λεγόταν ακόμη ότι, όταν ο Δίας ενηλικιώθηκε και κίνησε εναντίον των Τιτάνων, φανερώθηκε αετός και από τότε τον έκανε ιερό σύμβολό του και τον καταστέρωσε. (Ερατοσθένους Καταστερισμοί, 1,30) Λεγόταν ακόμη ότι ο Δίας έστειλε τον αετό του για να αρπάξει τον ωραίο Γανυμήδη και να τον φέρει στον Όλυμπο και ότι τον τίμησε κάνοντάς τον αστερισμό στον ουρανό, σε ανάμνηση της πράξης του. (Εικ. 99, 100, 101, 102, 103, 104, 105, 106, 107, 108, 109, 110, 111, 112, 113, 114, 115, 116, 117, 118, 119, 120, 121, 122, 123, 124, 125, 126, 127, 128, 129, 130, 131)