ΤΑΛΩΣ

(πουλί, πέρδικα)

Ο Τάλως ήταν ανεψιός το Δαίδαλου, γιος της αδελφής του Πέρδικας. Του τον εμπιστεύτηκε η μητέρα, για να μάθει στον γιο της τα μυστικά της τέχνης του. Ο δωδεκάχρονος Τάλως διακρίθηκε γρήγορα για τη δεξιοτεχνία του· ανακάλυψε το πριόνι, εμπνευσμένος από το σαγόνι ενός φιδιού ή, κατά τον Οβίδιο, μελετώντας τη σπονδυλική στήλη ενός ψαριού κατασκεύασε ένα καινούριο όπλο. Ο τεχνίτης Δαίδαλος ζήλεψε τόσο πολύ τις ικανότητες του παιδιού που τον σκότωσε, ρίχνοντάς τον από την Ακρόπολη, ενώ ισχυρίστηκε ότι το παιδί είχε πέσει. Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις ο Δαίδαλος θέλησε να θάψει κρυφά τον Τάλω, όμως την ώρα που τον έθαβε κάποιος τον είδε, κι όταν ρωτήθηκε ποιον θάβει, απάντησε πως παραχώνει ένα φίδι. Ο Διόδωρος σημειώνει: Αξίζει να θαυμάσει κανείς το παράδοξο του πράγματος, ότι, δηλαδή, το ζώο που οδήγησε στην ανακάλυψη του πριονιού ήταν εκείνο μέσω του οποίου έτυχε να αποκαλυφθεί ο φόνος. (4.76.6). Μετά την κατηγορία και την καταδίκη για φόνο από τους Αρεοπαγίτες, στην αρχή ο Δαίδαλος κατέφυγε σ' έναν από τους δήμους της Αττικής, του οποίου οι κάτοικοι ονομάστηκαν από εκείνον Δαιδαλίδες. Στο μεταξύ, η Αθηνά, που ευνοεί τα άτομα με κοφτερό μυαλό, τον μεταμόρφωσε σε πουλί, καλύπτοντάς τον με φτερά καταμεσής στον αέρα, την ώρα δηλαδή που έπεφτε. Η έμφυτη ενέργεια του νέου μεταφέρθηκε στα γρήγορα φτερά και τα πόδια του πουλιού και από το όνομα της μητέρας του ονομάστηκε πέρδικα (Εικ. 1574, 1575, 1576, 1577, 1578, 1579). Αυτό το πουλί πετά χαμηλά και γεννά τα αυγά της σε ένα προστατευμένο χώρο. Μάλιστα, ο Οβίδιος μυθιστορηματικά βάζει το πουλί αυτό να εμφανίζεται στον Δαίδαλο, την ώρα που εκείνος έθαβε το παιδί του. (Βλ. και Δαίδαλος)