ΜΕΣΣΑΠΙΟΙ

(δέντρα)

Ο Λυκάων, αυτόχθονας ήρωας της Αρκαδίας και οι γιοι του εμπλέκονται σε μια ιστορία μεταμόρφωσης λόγω της ασέβειάς τους. Απολλόδωρος και Παυσανίας παραδίδουν τα ονόματα και τον αριθμό των παιδιών του Λυκάονα, που φτάνουν τους πενήντα. Η ιστορία που παραδίδει ο Νίκανδρος και διασώζονται σε αφήγηση του Αντωνίνου Λιβεράλι ξεκινά με τρεις γιους του Λυκάονα, τον Πευκέτιο, τον Δαύνιο και τον Ιάπυγα, από τους οποίους μόνο ο πρώτος περιλαμβάνεται στον κατάλογο του Απολλοδώρου.

Τα τρία αδέλφια, πολύ πριν από την εκστρατεία του Ηρακλή, έφτασαν με στρατό από Ιλλυριούς άποικους υπό τον Μεσσάπιο στην Ιταλία, εκδίωξαν τους Αύσονες και εγκαταστάθηκαν στη χώρα τους, τη χώρισαν στα τρία, όπως και τον στρατό, και ονόμασαν τους κατοίκους από το όνομα των τριών αρχηγών, Δαύνιους, Πευκέτιους, Μεσσάπιους, και ολόκληρο το έθνος Ιάπυγους.

Κάποτε στη χώρα των Μεσσαπίων, από τον Τάραντα μέχρι το νότιο άκρο της Ιταλίας, τα παιδιά των Μεσσαπίων, που φύλαγαν τα κοπάδια των γονιών τους, πλάι στις λεγόμενες Ιερές Πέτρες εμφανίστηκαν Επιμελίδες νύμφες -προστάτριες των μήλων, των κοπαδιών- που χόρευαν. Οι νέοι καυχήθηκαν ότι τα κατάφερναν καλύτερα στον χορό και η διαμάχη κατέληξε σε διαγωνισμό ανάμεσα στους άτεχνους χορευτές βοσκούς και τις απαράμιλλης ομορφιάς και αισθητικής Επιμελήδες. Η αλαζονεία των παιδιών των Μεσσαπίων τιμωρήθηκε, καθώς μεταμορφώθηκαν από τις Νύμφες σε δέντρα. Ο τόπος εκεί ονομάστηκε των Νυμφών και των Παίδων και από εκεί ακούγονται τη νύχτα φωνές σαν θρήνοι.