Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <>

Οι σημιτικές δάνειες λέξεις στην ιουδαϊκοχριστιανική κοινή αποτελούν κατά ένα ελάχιστο μέρος μεταγραφές (ἁλληλουιά, ἀμήν, μαμ(μ)ωνᾶς, Σαβαώθ, ὡσαννά), αλλά κατά ένα μεγάλο αριθμό μεταφραστικά δάνεια, λ.χ. ἄνθρωπος και ἀνήρ στην έννοια του 'κάποιος', διαθήκη 'συμβόλαιο, συμφωνία' εἰρήνη 'υγεία, ευδαιμονία', πρόσωπον σε διάφορες χρήσεις (πρό προσώπου τινός 'ενώπιον κάποιου', πρόσωπον τῆς γῆς 'επιφάνεια της γης', λαμβάνεινπρόσωπόν τινος 'ευνοώ κάποιον μεροληπτικά' και από αυτό προήλθαν οι νέοι σχηματισμοί προσωπο-λήμπτης-λημπτεῖν λημψία-ἀπροσωπολήμπτως), ῥῆμα 'πράγμα', σκάνδαλον'αφορμή για το κακό' παράλληλα προς το σκανδαλίζειν· υἱός 'άτομο', λ.χ. υἱόςἐτῶν ἑκατόν 'εκατονταετής', υἱοὶ φωτός 'άνθρωποι φωτός', ψυχή 'ipse', λ.χ. Λουκᾶς 9,24 ὅς ἄν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ = 26 ἑαυτὸν δὲ ἀπολέσας.