Εξώφυλλο

Εγκυκλοπαιδικός Οδηγός

Αρχαϊκή Επική Ποίηση

των Δ.Ν. Μαρωνίτη, Λ. Πόλκα, Κ. Τουλούμη

Δ3.6.3. Μέση και Κάτω Ακρόπολη

Μια ανοικτή κλίμακα οδηγεί από την Άνω Ακρόπολη στη Μέση που βρίσκεται 2μ. παρακάτω και είναι περίκλειστη από τα τείχη της Τίρυνθας. Η χρήση της δεν είναι σαφής λόγω των περιορισμένων ανασκαφών σε αυτήν την περιοχή, αλλά τα κατάλοιπα ενός κλιβάνου για την παραγωγή κεραμικής υπονοούν, ίσως, την παρουσία εκεί εργαστηριακών χώρων.

Η Κάτω Ακρόπολη (εικ. 4.94) βρίσκεται στο βόρειο και χαμηλότερο ύψωμα του λόφου και οχυρώθηκε, κατά τον 13ο αι. π.Χ. με τείχος μέγιστου πάχους 7 μέτρων. Συνδέεται με την Άνω Ακρόπολη μέσω διαδρόμου, αλλά έχει και δυο δικές της εξωτερικές προσβάσεις - εισόδους από το τείχος. Ερευνήθηκε συστηματικά από το 1976 μέχρι το 1986 από τον K. Κίλιαν (Kilian) του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου με σύγχρονες μεθόδους, οι οποίες βοήθησαν στην καλύτερη κατανόηση όχι μόνο της ζωής, αλλά και του τέλους της ακρόπολης. Αυτό το τέλος προσδιορίστηκε κατά τη διάρκεια του 12ου αι π.Χ., δεν θεωρήθηκε, όμως, αποτέλεσμα κάποιας βίαιης εισβολής, αλλά αποδόθηκε σε έντονη σεισμική δραστηριότητα.

Τα περισσότερα κτίσματα οικοδομούνται στην Κάτω Ακρόπολη κατά το δεύτερο μισό του 13ου αι. π.Χ. σε άνδηρα, αλλά με ενιαίο σχέδιο. Εντοπίστηκαν συνολικά δέκα κτιριακά συγκροτήματα τα οποία αναπτύσσονται κατά μήκος των τειχών και χωρίζονται μεταξύ τους από αστέγαστους διαδρόμους, ενώ συγκλίνουν προς έναν δρόμο που διευκολύνει την επικοινωνία και οδηγεί και στην Άνω Ακρόπολη. Πρόκειται για οικίες, για εργαστηριακούς χώρους επεξεργασίας μετάλλων και πολύτιμων υλικών, αλλά και για έναν χώρο που αναγνωρίστηκε από τον ανασκαφέα ως λατρευτικός και ονομάστηκε «οικία της ιέρειας». Στον 12ο αι. π.Χ., στα ύστερα μυκηναϊκά χρόνια, οικοδομείται στον ίδιο χώρο ένα μεγαροειδές κτίριο που θεωρήθηκε επίσης ιερό (εικ. 4.95), καθώς σ' αυτό βρέθηκαν, μεταξύ άλλων, μεγάλου μεγέθους ανθρωπόμορφα ειδώλια που εκτίθενται σήμερα στο Μουσείο Ναυπλίου (εικ. 4.96).

Βιβλιογραφία

Παπαδημητρίου, Α. 2001. Τίρυνς. Ιστορικός και αρχαιολογικός οδηγός. Έσπερος. Αθήνα.

Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. 2000. Η εποχή του Χαλκού στην ηπειρωτική Ελλάδα. Διαθέσιμο στο διαδίκτυο στη διεύθυνση http://www.fhw.gr/chronos/02/mainland/gr/mg/habitation/citadels/ (τελευταία επίσκεψη 9/7/2013).