Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

10. τοῖος ἀνθρώποισι θυμός (D68, 131-2W)

τοῖος ἀνθρώποισι θυμός͵ Γλαῦκε Λεπτίνεω πάϊ͵
γίνεται θνητοῖς͵ ὁποίην Ζεὺς ἐφ' ἡμέρην ἄγηι.
καὶ φρονέουσι τοῖ' ὁποίοις ἐγκυρέωσιν ἔργμασιν.

Γλαύκε, γιε του Λεπτίνη, για τους ανθρώπους τους
θνητούς τόσο τα αισθήματα όσο και το φρόνημα
παίρνουν μορφή ανάλογα με τη μέρα που θα τους
στείλει ο Δίας, και ανάλογα με ό,τι έχουν να αντιμετωπίσουν.

INK

Eίναι τ' ανθρώπου ο λογισμός, γιε του Λεπτίνου
Γλαύκε, τέτοιος καθώς καθημερνά ο Δίας θα τον
φωτίσει. Kι αν είναι τα έργα τους καλά,
φαίνονται οι μυαλωμένοι.

Γ. Δάλλας

Λεξιλόγιο

1. Λεπτίνεω= Λεπτίνου.

1. θυμός, ἡ: ψυχή.

2. ἐφ' … ἄγηι: ἐπάγω= φέρνω, επιφέρω.

3. φρονέουσι: φρονέω= καταλαβαίνω, πιστεύω, έχω τη γνώμη.

3. τοῖ'= τοῖα·τοῖος, τοία, τοῖον= (δεικτική αντωνυμία, κυρίως ποιητική) τέτοιος.

3. ἐγκυρέωσιν: ἐγκύρω, ἐγκυρέω (με δοτική)= συναντώ, απαντώ, μου τυχαίνει κάτι.

3. ἔργμασιν: ἔργμα, -ατος, τό (ποιητικός τύπος)= ἔργον= εργασία, πράξη.