Μεταφόρτωση ως PDF Εκτύπωση <^>

9. Tοῖς θεοῖς (D58, 130W)

Τοῖς θεοῖς† τ΄ εἰθεῖάπάντα†· πολλάκις μὲν ἐκ κακῶν
ἄνδρας ὀρθοῦσιν μελαίνηι κειμένους ἐπὶ χθονί͵
πολλάκις δ΄ ἀνατρέπουσι καὶ μάλ΄ εὖ βεβηκότας
ὑπτίους͵ κείνοις δ΄ ἔπειτα πολλὰ γίνεται κακά͵
καὶ βίου χρήμηι πλανᾶται καὶ νόου παρήορος.

Για τους θεούς όλα είναι εύκολα: συχνά ανορθώνουν
τον άνθρωπο που κείτεται στη μαύρη γη από τα
δεινά· συχνά ξαπλώνουν ανάσκελα έναν άλλο, αν
και προχωρούσε με σταθερό βήμα. Aυτόν τον βρίσκει
μεγάλη δυστυχία και τριγυρνά φτωχός και με
το νου του σαλεμένο.

Δ. Iακώβ

Σ' όλα στηρίξου στους θεούς· εκείνοι αναστυλώνουν
όσους στη γη τη μελανή πανάθλιοι σέρνονται,
ρίχνουν τ' ανάσκελα τους πριν καλοστεκάμενους
κι ακολουθούν μύρια δεινά· πλανάται ο άνθρωπος
ψωμί λιμάζοντας, με τα μυαλά του αλαλιασμένα.

Γ. Δάλλας

Λεξιλόγιο

1. O στίχος παρουσιάζει προβλήματα, διότι η παράδοση του κειμένου δεν ικανοποιεί.

1. ἰθύς (επικός και ιωνικός τύπος)= εὐθύς, -εῖα, -ύ= ευθύς, απλός, άμεσος.

2. ὀρθοῦσιν: ὀρθόω= ορθώνω, στήνω, σηκώνω· (εδώ) επαναφέρω στην υγεία, στην ευτυχία.

2. μελαίνηι: μέλας, μέλαινα, μέλαν= μαύρος, σκοτεινός.

2. χθονί: χθών, χθονός, ἡ (ποιητικός τύπος)= η γη.

3. ἀνατρέπουσι: ἀνατρέπω= ανατρέπω, (εδώ) καταστρέφω.

4. ὑπτίους: ὕπτιος, -α, -ον= ξαπλωμένος ανάσκελα, πεσμένος με την πλάτη στη γη (αντίθετο: πρηνής).

5. βίου: βίος, -ου, ὁ= (εδώ) τα προς το ζην, τα απαραίτητα αγαθά.

5. χρήμηι (ιωνικός τύπος)= χρείᾳ· χρήμη, ἡ= χρεία= ανάγκη, έλλειψη, φτώχεια.

5. πλανᾶται: πλανάομαι, -ῶμαι= περιφέρομαι, περιπλανιέμαι.

5. νόου: νόος, νόου, ὁ= νοῦς (αττικός τύπος)= μυαλό, πνεύμα, νους, λογική.

5. παρήορος, -ον (επικός και ιωνικός τύπος, < παραείρω)= παράορος (αττικός και δωρικός τύπος) ενωμένος ή κρεμασμένος στο πλάι, (μτφ.) παράλογος.

5. νόου παρήορος= παραλογισμένος, ανισόρροπος.