Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Στο βιβλίο του Κωσταντίνου Χρηστομάνου
για την αυτοκρατόρισσα Ελισάβετ
Το πιο περήφανο όνειρο μέσ’ από κάποιο αστέρι —ήλιος εκεί είν’ η Ποίηση και η Μουσική φεγγάρι— ήβρ’ εδώ κάτου αταίριαστο περαστικό λημέρι σε μιας βασίλισσας κορμί, σα μιας νεράιδας χάρη. 5 Το σίδερο έξαφνα σ’ ενός τρελού φονιά το χέρι σβει το κορμί το ρηγικό, τη νεραϊδένια χάρη. —Γύρνα όθεν ήρθες, Όνειρο, πατρίδα σου το αστέρι, ήλιος η Ποίηση είν’ εκεί και η Μουσική φεγγάρι. Μα με την τέχνη του κρατάει και με τον έρωτά του 10 αλαφροΐσκιωτος ποιητής, λειτουργικό βιβλίο, μέσα σου τ’ Όνειρο γοργό που ολάστραψε μπροστά του. Ω! το βιβλίο που τραγουδεί! Και σαν το ξεφυλλίζεις, κάποια φτερά σ’ αερίζουνε και κάτι αλαφρογγίζεις, σαν από μυστική πηγή, σαν από νόημα θείο. |
