Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
16
Τρίψιλα ροδοπλούμιστη άσπρη πλάση, περιστέρια στ’ αντικρινό το σπίτι, από το παραθύρι μου γιορτάσι, ξεφάντωμα του νου μου του ερημίτη! 5 Πόσες φορές αγνάντια μου κι εμπρός μου, σαν την αυγή, σαν τον αποσπερίτη, σαν τ’ άγγιχτα όλα τ’ ακριβά του κόσμου, σας βλέπω, τρεμοπαίζετε, όπου πάτε μ’ εσάς ταξιδευτής κι ο λογισμός μου. 10 Ερωτόπουλα, πώς χαμοπετάτε, πώς υψώνεστε! Είν’ άρπες τα φτερά σας, τραγούδια τα κορμάκια σας, μιλάτε με τα βαθιά τ’ αναστενάγματά σας. Μη μου παραπονιέστε, ειρηνοφόρα, 15 κι αν αρνητής κι αν άπιστος μακριά σας από το παραθύρι μου αλλού τώρα, μ’ άλλα πουλιά αρμενίζω, περιστέρια. Το νου μου πήρε του πολέμου η μπόρα, και πάει με τους αϊτούς και τα ξεφτέρια. |
