Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
15
Χτύποι λειτουργικοί, και αργοκυλάνε, νά! η δέηση: Σώσε, Κύριε, το λαό Σου! Μα οι μενεξέδες πώς μοσκοβολάνε, Ήλιε αθηναίε, γλυκό που είναι το φως σου! 5 Μα η πίκρα πώς βαθαίνει, πώς αξαίνει, Ήλιε αθηναίε, κάτου από το φως σου! Α! κι η ώρα τούτη η μοσκοβολισμένη, αρραβωνιαστικές, νιόνυφες, μάνες, στο νου σας πώς τους ξαναπαρασταίνει 10 (αργά βαριά πώς χτυπάν οι καμπάνες!) τους ακριβούς που ο πόλεμος τους πήρε, αρραβωνιαστικές, νιόνυφες, μάνες! —Να ’χεις, παιδί μου, την ευκή μου, σύρε! — —Άντρα, με το καλό να μου γυρίσεις. — 15 —Μη μου φεύγεις… Νά η αγκαλιά μου… γείρε… — Κι εσύ δεν πας να τον ξεπροβοδήσεις; Στρατιώτης πάει με τ’ άλλα τα παιδιά, μακριάθε τον ξανοίγεις… Πας να σβήσεις, δε σβεις. Ατσάλι βάλε στην καρδιά. |
