Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Μυστικό τραγούδι
Καλοκαίρι φιλούσε τ’ ακρογιάλι, σε πρωτόειδα στ’ ολόδροσο νησί, αργούσε το φεγγάρι να προβάλει, απάντεχη ώρα! Πρόβαλες εσύ. 5 Αχνό ένα φέγγος, και χωρίς ν’ αφήσει το στόμα σου, την πρώτη του φωλιά, υψώθη πιο πλατιά φωλιά να χτίσει στα μελιχρά σου φουντωτά μαλλιά. Και σα να ’λαμπε η λάμψη σου αναμμένη 10 σε κρύσταλλου αποπίσω συννεφιά, την ξανθή σου τη λάμψη αλαφροδένει μια καθαρομελάχρινη ομορφιά. Λιγνοζωγραφισμένη ήρθες εικόνα μες στο μαγνάδι ενός βραδιού απαλού. 15 Ήταν το μέτωπό σου ή μια κορόνα; Δικό σου ήταν το γέλιο ή του γιαλού; Αργούσε το φεγγάρι να προβάλει, πρόβαλες της ψυχής φεγγάρι εσύ, αγάπης χάιδιο σ’ όλο τ’ ακρογιάλι, 20 μάγεμα ονείρου σ’ όλο το νησί… 1907
|
