Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Κελάηδημα του δειλινού
Κάθε φορά που αργογλιστρά το δειλινό εδώ πέρα δεν είναι το βασίλεμα που με γλυκομεθά, δεν είναι η χώρα η μαγική χτισμένη στον αέρα, από τα γνέφια, από το φως και από τα ξωτικά. 5 Δεν είναι τ’ άνθια που ξυπνούν και μεταξύ τους λένε τους πόνους τους ανάκουστους, τις άφραστες χαρές, δεν είναι η ώρα η μουσική που ρυθμικά αργοκλαίνε μπροστά μας όλοι οι θάνατοι, πίσω μας χίλιες ζωές. Στην άκρη από τα τρίστρατα, στου πεύκου τις χλωράδες, 10 είν’ ένας φτερωτός λαός που με γλυκομεθά. Παρηγορήστ’ εσείς, πουλιά, κι εσείς, κελαηδιστάδες, τα κιτρινοφυλλιάσματα και τα ψαρά μαλλιά. |
