Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Μια θύμηση
Καρφώνω τώρα πιο συχνά το μάτι σε μια θύμηση. Εσείς. Λάμπετε, εικόνα. —Γυμνό αστόλιστο μέτωπο με κάτι προσταχτικό που το ’κανε κορόνα. 5 Στην ασκήμια μπροστά και στην απάτη, σα να είχατε ανοιγμένο ολέθρου αγώνα, σα να ’ριχνε μια φλόγα στη δροσάτη χάρη σας μιας εκδίκησης γοργόνα. Η όψη σας οργή σπιθοβολούσε, 10 μα η φωνή σας ψυχή παραδαρμένη το δάκρυο μες στα μάτια μου καλούσε. Α! κι από τότε που έκλαψα μαζί σας, αισθάνομαι σαν κάτι να με δένει με τη μοίρα και με την ύπαρξή σας. |
