Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η δόξα του σπιτιού
Σπίτια, πάντα μέσα σας να κρύβετε τα ταίρια και τα ταίρια μέσα σας να ζούνε, περιστέρια. 5 Και να μεγαλώνετε, και μ’ όλα τα φαρμάκια, γάστρες, τα λουλούδια σας, τα πρόσχαρα παιδάκια, Και να τ’ αγκαλιάζετε, 10 και μ’ όλες τις τρεμούλες, θήκες, τα πετράδια σας, τις άγγιχτες παιδούλες, κι έν’ αχτιδοβόλημα, μ’ όλα τα καταφρόνια, 15 στα στερνά να ρίχνετε στ’ άθλια του γέρου χρόνια. Σπίτια, κι απ’ τα βάθη σας, να δέχεται ο αέρας κάτι σα γλυκύτατο 20 νανούρισμα μητέρας, Σπίτια, κι απ’ τα βάθη σας, με τα φτερά του ανέμου να σκορπιέται βούισμα σάλπισμα ενός πολέμου. 25 Να είναι αυτό το σάλπισμα κι αυτό το νάνι νάνι το δικό σας μήνυμα και θαύματα να κάνει. Και με το νανούρισμα 30 η Αγάπη καλοσύνη ν’ αναδίνει αιώνια κι όλη ψυχή να γίνει. Όμως με το σάλπισμα κι η Αγάπη εμπρός να τρέχει, 35 και, Υψιπύλη πάνοπλη, μονάχα να παντέχει πώς να δοκιμάσουνε κάθε κακίας οι λύκοι πιο γερά των όπλων της 40 το χτύπο και τη νίκη. |
