Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
21
Μην πάψεις των αγώνων ξυπνητήρι, χτύπα, χτύπα. Στης άβυσσος το ρέμα, σαν της Άρτας το θρυλικό γιοφύρι, κι η Πολιτεία στοιχειώνει με το αίμα. 5 Μη σας χαϊδεύουν τα όνειρα τα πλάνα, και της Δόξας αγκάθια είναι το στέμμα. Ξύπνα, ξύπνα! Φωτιά! Φωτιά! Η καμπάνα! Στο χλωρό σου δαφνόστρωτο κρεβάτι γελαστής ύπνος μη σε πάρει, Μάνα, 10 του οχτρού σε τρώει απάνου σου το μάτι, τέλος δεν έρχεται, όλα ξαναρχίζουν. Χλιμίντρισμα. Τ’ ακούς; Του Οσμάν το άτι· Τούρκοι, Περσιάνοι, Αράπηδες μαυρίζουν, τα δαμασκιά σπαθιά τροχάν κι η Ασία 15 κι εσύ, Αφρική· δυο κόσμοι φοβερίζουν. Μικροκάμωτη νύφη, ω Πολιτεία, και η ξεγνοιασιά κακή, δειλία και η σκέψη. Πίστευε, αγάπα, τόλμα· τη θυσία μην τη φοβάσαι. Θα σε γιγαντέψει. |
