Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Το φάντασμα
Ωραίε νεκρέ, μονάρχη εσύ του μυστικού ουρανού μου αστέρινε, ήρθες πάλι, σ’ έφερε η νύχτα, φάντασμα του λατρευτού μου στην ορφανή μου αγκάλη. 5 Και σε κρατούσα όπως ποτέ δεν κράτησε μητέρα το πρωτογέννητο παιδί στην αγκαλιά της, και κάποιου πόνου μια ψυχή, χυμένη απ’ άλλο αέρα, την όψη σου την άγιαζε με τ’ αντιφέγγισμά της. Κι ήσουν ωραίος, όπως ποτέ κανένας έρωτάς μου 10 δεν ήτανε στης νιότης μου τα χρόνια, και σώπαινες, όπως ποτέ δε μίλησαν τ’ αηδόνια των ποιητών στα βάθη της καρδιάς μου. 1906
|
