Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ανάσταση
Βαριά τα μαύρα κρέπια η νύχτα σέρνει κι η πλάση μια θωριά θλιμμένη παίρνει. Δεν πάει καιρός που μέσ’ από τα πλήθια κάποιος πιστός ξεχώρισε. Κοντάρι 5 δεν άδραξε για να χτυπήσει στήθια Θεού. Του δόθηκε η μεγάλη χάρη Θεό να θάψει. Ο τάφος, νά! Θλιμμένα κανένας μπρος στο μάρμαρο δε γέρνει, μα η πλάση κλαίει κι είναι όλα βουτηγμένα 10 στα κρέπια τα πηχτά που η νύχτα σέρνει. Τα μαύρα κρέπια η μέρα τώρα σκίζει, κι ο ήλιος χρυσαφένιος πορφυρίζει. Ανοίγει ο τάφος. Γύρωθε πετάνε αγγέλοι. Πέφτουν χάμου θαμπωμένοι 15 οι αντίχριστοι. Οι άγγελοι τραγουδάνε· καθένας τους μιαν αρμονία υφαίνει κι ένα όνειρο. Τα ζαφειρένια πλάτια αχολογάνε. Ο ουρανός χωρίζει να Τον δεχτεί στα αιθέρια του παλάτια 20 κι η μέρα όλο και μαύρα κρέπια σκίζει. |
