ΛΗΜΜΑ

• ὁμιλία
• ουσιαστικό
• -ας
• ἡ

ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

• Α. εταιρεία, σύλλογος, ομάδα Β. 1. συναναστροφή, κοινωνία, συντροφιά, σχέση |με γεν. |με εμπρόθετο προσδιορισμό |φρ. ἡ καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς πολιτεία καὶ ὁμιλία=ο δημόσιος και ιδιωτικός βίος 2. ερωτική σχέση, συνουσία Γ. μάθημα, διδασκαλία

Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• Α. εταιρεία, σύλλογος, ομάδα
• ΣΟΦ Αι 872 ἡμῶν γε ναὸς κοινόπλουν ὁμιλίαν { εμάς τους συντρόφους σου στο πλοίο που μαζί ταξιδέψαμε }
• ΗΡ 3.81 ἡμεῖς δὲ ἀνδρῶν τῶν ἀρίστων ἐπιλέξαντες ὁμιλίην
• ΕΥΡ Ηρακλ 581 ἀδελφῶν ἡ παροῦσ΄ ὁμιλία
• Β.
• 1. συναναστροφή, κοινωνία, συντροφιά, σχέση
• ΕΥΡ απ 1024 φθείρουσιν ἤθη χρήσθ' ὁμιλίαι κακαί { οι κακές συναναστροφές καταστρέφουν τα χρηστά ήθη }
• με γεν.
• ΗΡ 4.174 πάντα ἄνθρωπον φεύγουσι καὶ παντὸς ὁμιλίην { αποφεύγουν κάθε άνθρωπο και κάθε συναναστροφή }
• ΞΕΝ Απομν 1.2.20 ὡς τὴν μὲν τῶν χρηστῶν ὁμιλίαν ἄσκησιν οὖσαν τῆς ἀρετῆς͵ τὴν δὲ τῶν πονηρῶν κατάλυσιν
• με εμπρόθετο προσδιορισμό
• ΠΛ Συμπ 203a πᾶσά ἐστιν ἡ ὁμιλία καὶ ἡ διάλεκτος θεοῖς πρὸς ἀνθρώπους
• ΣΟΦ Φιλ 70 ὁμιλία πρὸς τόνδε πιστὴ καὶ βέβαιος
• φρ. ἡ καθ' ἡμᾶς αὐτοὺς πολιτεία καὶ ὁμιλία=ο δημόσιος και ιδιωτικός βίος
• ΘΟΥΚ 1.68.1 τὸ πιστόν...τῆς καθ΄ ὑμᾶς αὐτοὺς πολιτείας καὶ ὁμιλίας { η καλή πίστη που διέπει την πολιτική σας ζωή και τις συναλλαγές σας }
• 2. ερωτική σχέση, συνουσία
• ΞΕΝ Ιερ 4.1.1 ποία δ΄ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ τερπνὴ ἄνευ πίστεως ὁμιλία;
• ΕΥΡ Ελ 1400 ἀναγκαίως ἔχει τὰ πρῶτα λέκτρα νυμφικάς θ΄ ὁμιλίας τιμᾶν { ανάγκη να τιμώ το γάμο μου τον πρώτο και τις συζυγικές εκείνες συναντήσεις }
• Γ. μάθημα, διδασκαλία
• ΞΕΝ Απομν 1.2.6 τοὺς δὲ λαμβάνοντας τῆς ὁμιλίας μισθὸν ἀνδραποδιστὰς ἑαυτῶν ἀπεκάλει { εκείνους που έπαιρναν μισθό για τη διδασκαλία τούς ονόμαζε δούλους που πουλάνε τον εαυτό τους για λεφτά }

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

• < ΟΜΙΛΟΣ >

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

• Ο2.1
• ιων. ὁμιλίη

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

• ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • ουσιαστικά: ὁμίλημα 'επαφή', ὁμίλησις 'διπλωματική επαφή', ὁμιλητής 'καθηγητής', ὁμιλήτρια 'το θηλυκό του ὁμιλητοῦ', ὁμιλήτρια 'η σύντροφος', ὅμιλος
  • ρήματα: ὁμιλέω-ῶ, ἐξομιλέω-ῶ 'ζω με κάποιον, έχω σχέσεις με κάποιον', καθομιλέω-ῶ 'κερδίζω την εύνοια κάποιου, συμφιλιώνομαι', προσομιλέω-ῶ 'έχω επαφές με κάποιον, σχετίζομαι με κάτι', συνομιλέω-ῶ
  • επίθετα: ὁμιλητέον, ὁμιλητικός, ἀνομίλητος 'αυτός που δεν έχει σχέσεις με', ἀπροσόμιλος 'χωρίς συντροφιά, ακοινώνητος', δυσόμιλος 'αυτός που καταστρέφει τη συντροφιά, την κοινωνικότητα', ἐξόμιλος 'ξένος'
  • επιρρήματα: ὁμιλαδόν
• ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
  • αιολ. ὄμιλλος 'συγκέντρωση, ομάδα'
• ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
  • ουσιαστικά: προσομιλία 'κήρυγμα, γειτνίαση', συνομιλία 'συναναστροφή'
  • ρήματα: ἐνομιλέω-ῶ 'έχω σχέσεις με κάποιον'
  • επίθετα: εὐόμιλος 'αυτός που αγαπά τις συναναστροφές'
• ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Επιτομή Λεξικού Κριαρά %μιλ%
• ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
  • ομιλητήριον, ομιλητικότης, συνομιλητής, συνομιλητικός
• ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Λεξικό Γεωργακά %μιλ%
  • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής %μιλ%