Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Θα σε τραγουδώ
Στ’ απολλώνεια τα τεμένη δε σε βρήκα δοξασμένη, Λάουρα, Χλόη, Μαρία, Διδώ, να σε τραγουδώ. 5 Κόνισμα ήρθες του ερημίτη με τη χάρη σου μαγνήτη· με τον έρωτα αοιδό πάω, σε τραγουδώ. Και στον ήλιο και στ’ απόσκια 10 και ή παλάτια υψώνω ή κιόσκια, πουλιά τρέφω, ανθούς μαδώ, μα σε τραγουδώ. Βάρκα στη θαλασσοζάλη, δροσονέρι σε κρυστάλλι, 15 και όπου και όπως να σε ιδώ, θα σε τραγουδώ. Και ή στο σπίτι δαχτυλίδι και ή μετέωρο σε ταξίδι, μοναχή, με συνοδό, 20 —καίω— σε τραγουδώ. Και α! Τεχνίτης οργοτόμος ή με γονατίζει τρόμος ή χαρά με πάει, πηδώ, ζω· σε τραγουδώ. 25 Στων κριμάτων μου τα βρόχια, με την έγνοια, με τη φτώχεια, σ’ όποιο τόπο, σ’ όποια οδό, —κλαίω— σε τραγουδώ. Σκλάβος μες στην καταφρόνια, 30 ή άρχοντας, —γέρικα χρόνια, νέοι καιροί!— κι εκεί κι εδώ θα σε τραγουδώ. Στ’ απολλώνεια τα τεμένη σε θρονιάζω δοξασμένη, 35 Λάουρα, Χλόη, Μαρία, Διδώ, και σε τραγουδώ. |
