Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ηλιόγερμα
Η μέρα που σβήνει, που αργόσβηστη πάει, την καίει το καμίνι του πόθου, αγαπάει 5 την ώρα δειλά γλυκά που προβαίνει, δροσιά, κλαίει, γελά! Αυγή, σαν Ελένη. Το θέλει, το ξέρει, 10 στ’ αργόσβηστο εγώ της τα μάγια θα φέρει της ώρας τής πρώτης. Και χαίρεται, ω νά! Χαρούδι στερνό της 15 τα πλούτια, τρανά, σα θάμα, της νιότης. Και είν’ όλα, στο γαύρο δεμένα έρωτά της και υπάκουα στο λάβρο 20 τρελό θέλημά της. Προσμένετε, οι τάφοι, κι αν έγειρε η Μέρα, πεθαίνει, χρυσάφι και φως πέρα και πέρα. 25 Αερόβρυση τρέχει, τριαντάφυλλα βρέχει, βασίλισσας κλήρα, χυτή στην πορφύρα. Και η Μέρα που σβήνει 30 στα μάτια της γης, χαρά της αυγής πιο ωραία σε δίνει. |
