Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ό,τι ταράζει ή δένει…
Ό,τι ταράζει ή δένει, φόβοι, κισσοί, τ’ αργό το χέρι που δεν κόβει θρασύ, 5 δειλό, θαρρείς, αλαφροπαίζει, με σκιές, χαράζει απάνου στο τραπέζι μοσκιές, ρομαντικοί χωρίς αιτία 10 δαρμοί, για την ακάθαρτη αμαρτία κορμί, του ακάτεχου άραγμα σε ξέρες, νυχτιές, 15 λευκά όνειρα παρθένας, μέρες γητειές, Όσα μιας ψεύτρας τρικυμίας δεινά των αισθημάτων Ιερεμίας, 20 γεννά, ντροπή, τ’ αδιάντροπα, όσα λόγια κρυφά νους χαύνου σε αλητών κατώγια ρουφά, 25 παρμένη ενός τυράννου γέννα τυφλού που εδώ η θωριά του και τα φρένα του αλλού, με άκαρπου πάντα μια τρεμούλα 30 φιλιού, μόνο με κάτι σα φωνούλα πουλιού, τον προσπερνάς ή του προσφέρεις, στραβός, 35 μιας μοίρας μπαίγνιο, σφιχτοχέρης βουβός… Ξανά από ποιούς δροσογεννιέται κρουνούς, Πήγασος όταν ξεπετιέται 40 και νους, Όλος, ισόθεος, μια λαχτάρα που ζει μακάρια και με την κατάρα μαζί; |
