Χαίρετ’ εσείς, Μαγδαληνή, Μαρία, Σαλώμη! Ω μυροφόρες Χάριτες του Χρυσοκόμη, του νέου θεού που πρώτα πρώτα προσκυνήθη μέσα σ’ εσάς, βωμοί, ναοί, γυναίκεια στήθη!

5 Ω της αγάπης ο Ραβί και της ειρήνης! Απ’ όλα τα μυρουδικά της Παλαιστίνης μεθοκοπούν στο πρωινό σας διάβα οι δρόμοι. Χαίρετ’ εσείς, Μαγδαληνή, Μαρία, Σαλώμη!

Αλλά τί σας κρατεί στο θείο το μνήμα αγνάντια; 10 Του αγγέλου τα φτερά, ηλιοστάλαχτα διαμάντια, γύρω σας μια πρωτόφαντη φωτοχυσία· εσείς! Μαγδαληνή, Σαλώμη, εσύ, ω Μαρία!

Δεν είναι μνήμα· ο κόσμος είναι ο τελειωμένος που χάσκει ολαδειανός και κατρακυλισμένος 15 και στερνοδείχνεται σ’ εσάς, τριπλή λατρεία, σ’ εσάς Μαγδαληνή, Σαλώμη, εσύ, ω Μαρία!

Άγγελος μήτε· η νέα πλάση πρωτολάμπει· ταράζονται (ω! της αστραπής τα ολόασπρα θάμπη!) σα νίκης λάβαρα και οι φτεροσκέπαστοι ώμοι· 20 χαίρετ’ εσείς, Μαγδαληνή, Μαρία, Σαλώμη!

Ως εσείς, Μαγδαληνή, Σαλώμη, και ω Μαρία! Απ’ τη δική σας την αφάνταστη ευτυχία δώστε της γης, κάθε ψυχής, και κάθε ανθρώπου, κάθε λαού, κάθε πατρίδας, κάθε τόπου!

25 Της συφοράς άμποτε τ’ άσειστο λιθάρι να το κυλάει ενός χιονάτου αγγέλου η χάρη, και τα τρανά νεκρά και τα νεκρά τα ωραία να ξαναπαίρνουν μια ζωή για πάντα νέα!