Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Μούσα
Μ. Κ. |
Από τη μοίρα την αγριεμένη δετή με της δουλειάς το μεροκάματο, τη σκληρή σου κυρά χαρά την κάνεις. Άνοιξη γύρω σου φουντώνει ολανθισμένη. 5 Της ομορφιάς ο μυστικός Ιορδάνης για των πιστών σου το προσκύνημα σε βγάζει από τα ρείθρα του πάντα ξανανιωμένη. Το Πνεύμα της υπομονής με φως μιας καλοσύνης το παιδικό κεφάλι σου το στεφανώνει 10 και τα βιβλία στα χέρια σου, και μυρογυάλια και βλαστάρια όταν τα δίνεις. Στα μάτια σου μαυρολογάν κάποιοι κρυμμένοι πόνοι και της αυγής τα δάχτυλα χρυσώνουν τα μαλλιά σου. Των ποιητών και οι ρεμβασμοί τραγούδια γίνονται μπροστά σου. 15 Στα χείλη σου τη σκέψη της αντιφεγγίζοντας η σιγαλή μελαγχολία χαμόγελο την πλάθει. Γλώσσες εθνών κάθε λογής μιλείς για να σωπαίνεις και ποιές βαριεστησιές και ποιά σου πάθη! Μούσα κι αν είναι τ’ όνομά σου, 20 μα εικόνα είν’ η θωριά σου, στη μέση ορθή του μαγαζιού που γίνεται κι αυτό ξωκλήσι. Δέσποινα, το τροπάρι εμπνέεις, θρησκευτικό μεθύσι. |
