Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
19.
Α! να τη ζούσα τη ζωή αποδώ και πέρα με ψυχή και ματιά καρφωτή σε σημείο μονάκριβο, όποιο, κόσμο στον αστρώδη αιθέρα, πυγολαμπίδα, στο νεκροταφείο. 5 Σε κάτι απατηλό, χοϊκό, ταπεινό, θείο, πρόσωπο, σκέψη, ρίζα, σκιά, μάνα, πατέρα, στη νύχτα έν’ όνειρο, μια παντοχή στη μέρα, καθώς παντέχει η κόρη το νυμφίο! Μια φλόγα, ζέστα, στου χειμώνα μου το κρύο, 10 στων όντων το άλλασμα, στα που γυρνάν τη σφαίρα, το ασάλευτο και ανάλλαχτο, γλύκα ή φοβέρα· σα να είναι η πλάση μόνο εμείς οι δύο. |
