Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
9.
Των είκοσί μου χρονώ θύμηση μ’ ευφραίνεις. Κοιμάται η χώρα, κι η εξοχή, γιορτή. Και να πηγαίνεις, πρωινός περπατητής με την καρδιά στα χείλη. Γλύκα. Το αμπέλι θησαυρός με το χρυσό σταφύλι. 5 Χορός το βήμα σου, ανασταίνει κι η αύρα που ανασαίνεις, νεράκι πίνεις, και είν’ αρχή ζωής μακαρισμένης. Αναγαλλιάζει ο Αύγουστος μες στις δροσιές του Απρίλη. Όλα είν’ ωραία, για το τραγούδι και για το κοντύλι. Και από το σπίτι να περνάς της πολυαγαπημένης 10 με τα κλειστά παράθυρα, κι εσύ να περιμένεις, τον ήλιο σα να ξύπνησες να ιδείς που θ’ ανατείλει, ν’ ανοίξει ένα παράθυρο, των ουρανών η πύλη. |
