Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Δυο μάτια
Του λύχνου μου το λάδι σώθηκε, και ξαγρυπνώ. Τί νύχτα! Άστρο κανένα, στην άκρη απ’ το κρεβάτι μου ένα φάντασμα κι απάνω μου δυο μάτια καρφωμένα. 5 Ο κόσμος δεν υπάρχει. Από της άβυσσος ρουφήχτηκε τα στόματα. Σκοτάδια. Μόνο δυο μάτια υπάρχουνε στ’ ανύπαρχτα, δυο μάτια μοναχά γιομίζουν τ’ άδεια. Μόνο δυο μάτια στα σκοτάδια φέγγουνε. 10 Όλα κοιμούνται, χάνονται, όλα σβούνε, μόνο δυο μάτια με κοιτάζουν άγρυπνα, δεν κλείσανε· ποτέ δε θα κλειστούνε. |
