Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
94
Ο ντουλαμάς απάνω του άλικος, πορφύρα, σκήπτρο στο χέρι το βαρύ του απελατίκι, στην άρρωστή του σάρκα της Φυλής η μοίρα κονεύει πάντα αδάμαστη ψυχή και νίκη. 5 Μελαψός, όπου φέρνει τη ματιά του γύρα, στον ήλιο της ορθό πυρό το αρματολίκι, στου αφανισμού να ρίξει τον καταποτήρα την ύαινα τη Βουργάρα, Τούρκοι κι εσάς, λύκοι! Προσπέφτω, προσκυνώ της δόξας του το θρόνο 10 κι αιστάνομαι ω! προσκυνητής πως μεγαλώνω. Και είπα: —Το λάγγεμα να πνίξω, και να κάψω και τα βιβλία και κάθε αχνή σοφία στο φως σου, κι από τραγούδι νέα φωτιά επική ν’ ανάψω μ’ εσέ, Αχιλλέα της Ρωμιοσύνης, Όμηρός σου. |
