Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
60
Ω της θρησκείας του Μηδενός ιερέα, μια μέρα τον ύμνο ικέτη στου Θανάτου το βωμό τον πας, λαμπρός κι ας ήταν από το ρυθμό, μαύριζε ο ύμνος σου χυμένος τον αέρα: 5 «Όλα σ’ εσέ γυρνούν και χάνονται, Πατέρα, δέξου μας, από χρόνο, τόπο και αριθμό γλίτωσέ μας και δώσ’ μας τον αναπαμό που τάραξε η ζωή, θείε Θάνατε, εδώ πέρα!» Ύμνε, το νου μου στην κρουστή σου την απόχη 10 πιασμένο τον κρατείς. Προσευχή γίνε μου. — Όχι! Και της καρδιάς μου όλα τα φύλλα να ’χαν καεί, θα ξαναφύλλιαζε η καρδιά μου από σε, ζωή! Μ’ όλα τα βάσανα η ζωή γλυκιά, ήλιε πλάνε! Κι όποιος το θάνατο ζητά τρελός θε να ’ναι. |
