Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
59
Σοφία και Δύναμη και Αγάπη και Ομορφιά, σε κάποιαν άλλη γη, στο απάνου απ’ όλα αστέρι, θα ζείτε αδιάλυτη υπερούσια συντροφιά, στοιχεία, ριζώματ’ αξεχώριστ’ από χέρι. 5 Το υπέρτατο άστρο θα γιομίζετε, —ω χαρά!— καθώς ο αέρας μάς γιομίζει εδώ, ποιός ξέρει! Και θα σας πίνει εκεί η ψυχή κάθε φορά που θα διψά, καθώς το στόμα το κρυονέρι. Πάντα βλέπω σ’ εσάς, μ’ εσάς ερωτεμένος 10 κι όλο στριφογυρνώ μακριά σας κολασμένος μες στο θαμπό τής από σάρκα ζωής δρολάπι. Για να υψωθώ σ’ εσάς, —ω πλήρωμα του χρόνου!— στιγμές οι αιώνες του χοϊκού δαρμού και πόνου θα μου είναι, Δύναμη, Ομορφιά, Σοφία κι Αγάπη! |
