Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ο Πόθος
Ο μεγάλος ο Πόθος είναι αστύλωτος, πουθενά δεν τη χτίζει τη φωλιά· σε ναό, σε παλάτι, σε φτωχόσπιτο, δε βρίσκει ζέστα σε καμιά αγκαλιά. 5 Στέκεται πάντα ανάερος, μισοούρανα, με φτερούγες ολάνοιχτες πλατιές. Τινάζονται αποκάτου προς τα ύψη του των κυνηγών ανθρώπων οι σαϊτιές. Αφώλιαστος και αδέσμευτος κι αδάμαστος, 10 σα σύγνεφο φαντάζει με το φως· μα σαν έρχεται η Νύχτα σιγανέβατη, φέγγει, της Αφροδίτης αδερφός. Κι αν τονε ρίξουν κάτου αιματοστάλαχτο των κυνηγών ανθρώπων οι σαϊτιές, 15 δε θα του γίνει μνήμα η γη· αποπάνου του δε θα κλάψουν κλωνόγειρτες ιτιές. Ή θα πέσει κατάκορφα στον Όλυμπο να βρει την αβασίλευτην αυγή, ή κάποιας πάντα νυχτωμένης κόλασης 20 θα ταράξει την πύρινη πηγή. |
