Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Το δάσος
Ω δάσος μεγαλόπρεπο βασιλικό και μ’ όλη της πράσινης χιλιόδιπλης πορφύρας σου τη δόξα, τη δόξα σου την άκουσα· δε σε είδα, δε σε ξέρω. —Εγώ από τ’ ακρογιάλι σου κι εγώ από τη ρηχιά σου 5 γνωρίζω, ω λιμνοθάλασσα, το στοιχειωμένο δάσος που το φυτεύει αποβραδίς και που το ξεφυτεύει στα πλάγια του ακροούρανου και στ’ ουρανού τους κάμπους ο γήλιος ο αυτοκράτορας που πάει να βασιλέψει για μια νυχτιά στα τάρταρα, τον κόσμο απαρατώντας, 10 και η θάλασσα του γίνεται φρεγάδα, και τον πάει! |
