Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Τραγούδι ενός πατέρα
Ω του σπιτιού μου πρωτογέννητο καμάρι, θυμάμαι του ερχομού σου την αγία τη μέρα· μια χαραυγούλα σαν από μαργαριτάρι λεύκαινε τον αστρόσπαρτο ακόμα αιθέρα. 5 Το ρόδο ολόδροσο δεν έμοιαζες πριν πάρει ν’ ανοίξει, αγκαλιασμένο απ’ τη χλωρή μητέρα, σαν άπλερο και σαν ελεεινό σφαχτάρι ήρθες ριμένο από σκληρόχερο εδώ πέρα, και σα να ζήταγες βοήθεια, άρχισες θρήνο 10 πιο θλιβερό από χτύπο νεκρικής καμπάνας, ο πρώτος θρήνος. Άρχισε το μέγα Δράμα! Τ’ ακολουθώ, κι αισθάνομαι μπροστά σε κείνο ελέου και φόβου μυστικό μέσα μου κλάμα. 1894
|
