Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Αγορά
Πάντα διψάς —όπως διψάει το πρωτοβρόχι στεγνή καλοκαιριά— το βλογημένο σπίτι, και μια κρυφή ζωή σα δέηση ερημίτη, αγάπης και αρνησιάς ζωούλα σε μια κόχη. 5 Διψάς και το καράβι που το πέλαο το ’χει, κι όλο τραβάει με τα πουλιά και με τα κήτη, κι είναι μεστή η ζωή του μ’ όλο τον πλανήτη· και το καράβι και το σπίτι σού είπαν: «Όχι! Μήτε η παράμερη ευτυχιά που δε σαλεύει, 10 μήτε η ζωή π’ όλο και νέα ψυχή τής βάνει κάθε καινούρια γη και κάθε νιο λιμάνι· μόνο τ’ αλάφιασμα του σκλάβου που δουλεύει· σέρνε στην αγορά τη γύμνια του κορμιού σου, ξένος και για τους ξένους και για τους δικούς σου.» 1896
|
