Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Μακαρία
Σ’ εσένα, που μπροστά μου απλώθηκες, ω γέννα αβύσσων, άνθος των αφρών και των κυμάτων! σ’ αγκάλιασαν τα πάντα ερωτοχτυπημένα, ξεσπάς τη μπόρα ώς τα βαθιά των αγαλμάτων. 5 Σ’ εσέ τα σπάταλα, γυναίκα και παρθένα, σκορπίσματα ευωδιών, καρπών, θυμιαμάτων, σ’ εσένα η μουσική του κόσμου, όλο σ’ εσένα, ο αφρός των τραγουδιών μου όλο από σε γιομάτων. Εσύ αγαπάς, εσύ νοείς, εσύ θυμάσαι! 10 Και πριν εσέ ξανοίξω στη νυχτιά του κόσμου, με της μητέρας μου έλαμψες την όψη εμπρός μου· με τη δική σου ήρθα στον κόσμο τη λατρεία, δεν ξέρω ποιό είναι τ’ όνομά σου, κι έκραξά σε, στην κολυμπήθρα της αγάπης, Μακαρία! 1895
|
