Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Γεωργίω Δροσίνη
Καλότυχα ψηλά βουνά με τους αϊτούς, τα χιόνια, τα ηλιοφώτιστα νερά, τα ισκιερά λαγκάδια, που η βλάχα η ροδοκόκκινη φυλάει λευκά κοπάδια κι έχουν φλογέρες οι βοσκοί κι οι λαγκαδιές αηδόνια! 5 Μα πιο γοργά και πιο γλυκά, πιο άγρια, πιο παρθένα κι από λαγκάδια και νερά και χιόνια και φλογέρες, μέσ’ απ’ τα χιόνια τα παλιά κι απ’ της σκλαβιάς τις μέρες έχετε τα τραγούδια σας, βουνά κλεφτοσπαρμένα! Καλότυχος ο ποιητής που του ’γραψεν η μοίρα 10 σαν κλαίει, μαργαριτόπετρες, ρόδ’, αν γελά, να βγάζει· κι ακόμα πιο καλότυχος σαν ξέρει να ταιριάζει των τραγουδιών του το σκοπό με του βουνού τη λύρα. Και η πατρίς στους στίχους του, σα σε αγνά ρυάκια, σκύφτει και καθρεφτίζεται με όλη της τη χάρη. 15 — Χαρά στο μαυρομάντιλο του νιου του καβαλάρη που η κυρά Κάλω το ’πλυνε με τ’ άσπρα της χεράκια! 9 Δεκεμβρίου 1884
|
