Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Γυρισμός
Γέλιο των θεών, Σαρωνικέ, πάντα μεγάλε, που δρομείς, του πλοίου μας ευλογία, όμοια η γαλήνη σου βαθιά κι όμοια βαθιά θ’ ακούαμε μεις εδώ την τρικυμία. 5 Κάτου απ’ την πάχνη αναριγά, με του κορμιού της την ογρή νωχέλεια, περιστέρα η Αθήνα, κι ηδονεύεται και σα νυμφίον ακαρτερεί τον ήλιον αποπέρα. Είναι, που αιθρίασεν, ο ουρανός χήτη του Πήγασου, ξανθή 10 του Παρθενώνα μοίρα, ποτήρι και ξανάστροφα το κρέμει ο Δίας για να χυθεί τ’ ονειροφώς πλημμύρα. Άσωτο φτάνω εγώ παιδί πάλι σε σας, να λυγιστώ στην αύρα σα λουλούδι, 15 χώμα, ουρανέ και θάλασσα της Αττικής, που σας χρωστώ τα πάντα, το Τραγούδι! |
