[ΟΙ ΕΝΟΙΚΙΑΣΤΑΙ]

Τί τραβάμε, τί τραβάμε κι εμείς οι ενοικιασταί! Τρύπα νά μπουμε ζητάμε, μα δε θά βρουμε ποτέ. 5 Σέρνουμε τα μπαγάκια μας τραβώντας τα μαλλάκια μας.

Και δωμάτιο σαν εβρούμε δέκα μέτρα υπό την γην, «νοίκι! νοίκι! νοίκι!» ακούμε 10 και τρεπόμεθα εις φυγήν. Χωρίς να εντρεπόμεθα, όλο εις φυγήν τρεπόμεθα.

Χαρά σ’ εκείνον που μπορεί, έτσι καλά και σώνει, 15 τον ύπνο του να τον χαρεί χωρίς να τον πληρώνει. Παλάτι έχει το βουνό και σκέπασμα τον ουρανό κι ελπίδα το κανόνι.

20 Σε υπόγειο να ’σαι χάμου, οχτακόσες σού ζητάν. Δεν τις δίνεις; φουκαρά μου, μες στο δρόμο σε πετάν! Ή γδέρνεσαι και γδύνεσαι 25 ή αστρονόμος γίνεσαι.

Αν η τύχη σού χαρίσει και δυο τρία, φτωχέ, παιδιά — ο Θεός να το ζητήσει, δε θα βρεις ούτε φωλιά. 30 Ή σέρνε τα μπαγάκια σου ή σφάξε τα παιδάκια σου.

Χαρά σ’ εκείνον που μπορεί, κτλ.