Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ο Γάλλος πολεμιστής
Κανένας δω κρεβάτι δε ζητάει και πάντα χάμου τρώνε αυτοί εδώ πέρα. Βλέπω κι ακώ τριγύρω τον αγέρα να καίγεται και —οϊμέ!— ν’ αντιλαλάει 5 στους κεραυνούς που πέφτουν νύχτα μέρα. Κι ο Γάλλος στου πολέμου τη φοβέρα αδιάφορος γελά και τραγουδάει. Και δαπανώντας τη ζωή τους, νά τοι! γυρεύουν τους φονιάδες μανιασμένοι, 10 στη λάσπη και στις δάφνες βουτηγμένοι, γιομάτοι τρέλα και τιμή γιομάτοι. Ανάμεσα σ’ όλους —σα μαγεμένο φάντασμα— βλέπω τη Δόξα την ίδια, μ’ υπέροχο μάτι, με χίλια στολίδια, 15 με μέτωπο μαύρο και καπνισμένο, τη σάλπιγγα στο στόμα της να βάλει, το πρόσταγμα ή τη νίκη αχολ[ογ]ώντας κι ώρια τραγούδια μύρια τραγουδώντας, τραγούδια που οι στρατιώτες λένε πάλι. |
| [] |
