Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Φιλημένη
Καθόμαστε αμίλητοι —θυμήσου, κοπελιά μου— ερόδιζες από ντροπή —αλήθεια ’ναι ή ψέμα;— κι άφηνες το κεφάλι σου να σιγογείρει χάμου όταν το βλέμμα σ[ου] έσμιξε με το δικό μου βλέμμα. 5 Σου ζήτησα ο άμοιρος ένα φιλί μονάχα· εσύ μου το αρνήθηκες με τη γλυκιά φωνή σου κι έγειρες το κεφάλι σου —να το θυμάσαι τάχα;— μα γω το «ναι» εδιάβασα στα μάτια, τη μορφή σου. Σ’ αγκάλιασα, σε φίλησα, χωρίς να σε ρωτήσω· 10 εσύ φαινόσουν, πονηρή, πως ήσουν θυμωμένη και να ξεφύγεις ήθελες… μα όχι να σ’ αφήσω· εγλίστρισες και μου ’φυγες… είσ’ όμως φιλημένη. |
