Εξώφυλλο

Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές

Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Για τη ζωή και το έργο του Το ποιητικό του έργο
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1863-1933)

© (Ατελών ποιημάτων)
Ρενάτα Λαβανίνι, Εκδ. Ίκαρος
Αρχείο Καβάφη (Ίδρυμα Ωνάση)

Ρωτούσε για την ποιότητα —

Απ’ το γραφείον όπου είχε προσληφθεί σε θέσι ασήμαντη και φθηνοπληρωμένη (ώς οκτώ λίρες το μηνιάτικό του: με τα τυχερά) βγήκε σαν τέλεψεν η έρημη δουλειά 5 που όλο το απόγευμα ήταν σκυμμένος: βγήκεν η ώρα επτά, και περπατούσε αργά και χάζευε στον δρόμο.— Έμορφος· κι ενδιαφέρων: έτσι που έδειχνε φθασμένος στην πλήρη του αισθησιακήν απόδοσι. 10 Τα είκοσι εννιά, τον περασμένο μήνα τα είχε κλείσει.

Εχάζευε στον δρόμο, και στες πτωχικές παρόδους που οδηγούσαν προς την κατοικία του.

Περνώντας εμπρός σ’ ένα μαγαζί μικρό όπου πουλιούνταν κάτι πράγματα 15 ψεύτικα και φθηνά για εργατικούς, είδ’ εκεί μέσα ένα πρόσωπο, είδε μια μορφή όπου τον έσπρωξαν και εισήλθε, και ζητούσε τάχα να δει χρωματιστά μαντίλια.

Ρωτούσε για την ποιότητα των μαντιλιών 20 και τί κοστίζουν· με φωνή πνιγμένη, σχεδόν σβησμένη απ’ την επιθυμία. Κι ανάλογα ήλθαν οι απαντήσεις, αφηρημένες, με φωνή χαμηλωμένη, με υπολανθάνουσα συναίνεσι.

25 Όλο και κάτι έλεγαν για την πραγμάτεια — αλλά μόνος σκοπός: τα χέρια των ν’ αγγίζουν επάνω απ’ τα μαντίλια· να πλησιάζουν τα πρόσωπα, τα χείλη σαν τυχαίως· μια στιγμιαία στα μέλη επαφή.

30 Γρήγορα και κρυφά, για να μη νιώσει ο καταστηματάρχης που στο βάθος κάθονταν.

[1930*]