Το πλούσιο σπίτι είχε στην είσοδο έναν καθρέπτη μέγιστο, πολύ παλαιό· τουλάχιστον προ ογδόντα ετών αγορασμένο.

Ένα εμορφότατο παιδί, υπάλληλος σε ράπτη 5 (τες Κυριακές, ερασιτέχνης αθλητής), στέκονταν μ’ ένα δέμα. Το παρέδωσε σε κάποιον του σπιτιού, κι αυτός το πήγε μέσα να φέρει την απόδειξι. Ο υπάλληλος του ράπτη έμεινε μόνος, και περίμενε. 10 Πλησίασε στον καθρέπτη και κοιτάζονταν κι έσιαζε την κραβάτα του. Μετά πέντε λεπτά του φέραν την απόδειξι. Την πήρε κι έφυγε.

Μα ο παλαιός καθρέπτης που είχε δει και δει, κατά την ύπαρξήν του την πολυετή, 15 χιλιάδες πράγματα και πρόσωπα· μα ο παλαιός καθρέπτης τώρα χαίρονταν, κι επαίρονταν που είχε δεχθεί επάνω του την άρτιαν εμορφιά για μερικά λεπτά.