Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Αποκριτική γραφή
Στον ποιητή Γ. Σταμπολή
|
Η Μούσα που ζει πάντα στον κόσμο αυτό παρθένα, η Μούσα που ζει πάντα του τραγουδιού πιστή, για το ευλαβητικό σου τραγούδι προς εμένα, εργάτη νέε του στίχου, του τραγουδιού εραστή, 5 σ’ ευχαριστεί. Μου πρέπει το τραγούδι, όχι γιατ’ είμαι κάτι, (σε πόσα εμπρός και ξένος και ταπεινός περνώ!) Μου πρέπει το τραγούδι, γιατί απ’ τα πρώτα χρόνια κι ώς του καιρού τα χιόνια 10 ζω γέρνοντας να υψώσω του ονείρου ένα παλάτι, με ατάραχο, αναμμένο τον ίδιο λογισμό. Η αθανασία δεν είναι στα βάθη των αβύσσων που λέγονται καιροί· στο φως των παραδείσων 15 ποιός να τη βρει μπορεί; Μονάχα τρεμοφέγγει στης θύμησης το αστέρι. Μέσα μας είναι. Αγάπη. Μόνο η καρδιά το ξέρει. |
