Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Ο δεσμοφύλακας
Στη φυλακή μου τίποτε δε μ’ ανταμώνει πια μ’ ό,τι όμορφο, φανταχτερό, λαμπρό, πλατύ, ζωογόνο. Από τη μοίρα ή από μια κακιά βουλή —από ποιά;— για κρίμα, πράξη, νόημα, ποιό; Βαριά ποινή πληρώνω. 5 Το κρύο κι η γύμνια κι η ερημιά κι η πείνα κι η αγρυπνιά, βάσανα, σκέλεθρα, όνειρα, στοιχειά, ίσκιοι, και είν’ εμπρός μου… Μα ό,τι με δένει μέσα εδώ σαν κλέφτη, σα φονιά, δεν τ’ αλλάζω με τη χαρά του κόσμου. Γιατ’ είναι ο πορτοφύλακας, ο δεσμοφύλακάς μου, 10 γιατ’ είναι ο κλειδοκράτορας της μαύρης φυλακής, που φέρνει, απάντεχο άνθισμα στα φύλλα της καρδιάς μου, το ζεστό φέγγος της ψυχής του της πονετικής. Γιατ’ έχει ο κλειδοκράτορας ο δεσμοφύλακάς μου, έχει ο βουβός βαρδιάτορας της μαύρης φυλακής, 15 στην όψη του το ιλαρό φως μιας Παναγιάς κυράς μου, το αντίδωρο στα μάτια του μιας χάρης μυστικής. |
