Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Το δάσος και το κελί
Το δάσος. Ο ίσκιος. Ο βαθύς αναπαμός. Εκεί. Μια θάλασσα ώς τα πόδια του, φιλώντας τα, που φτάνει. Κι οι ολανοιγμένοι ορίζοντες αποκαλυπτικοί, και τα βουνά, βασιλικό του δάσους το στεφάνι. 5 Το κελί. Τοίχοι αστόλιστοι. Βιβλία σπαρμένα. Εδώ. Μια γάστρα· φτωχοζώντας το σαν από αίμα ανθάκι, σε μια κιθάρα ένα τραγούδι· και το τραγουδώ. Σβηστό στην άκρη, θύμηση του κρύου καιρού, το τζάκι. Εκεί είν’ η πλάση· Θεού, και ποιού, ποιά εικόνα μυστική; 10 Εδώ η ψυχή, μια μουσική δαρτή από κάποιο κρίμα. —Κι εδώ κι εκεί, κάθε φορά που θα φανείς εσύ, σμίγεις το δάσος, το βουνό, το λογισμό, το κύμα. |
