Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Το χώμα
Των χρόνων μου κι εσύ των δεκοχτώ και ηδονική και λυρική μανία, δίψα, ντροπή, καμάρι μου, τραγούδι μου, κι εσύ στο χώμα! 5 Για γέλια η μνήμη. Να μας λησμονούν καλύτερα, παρά να μας θυμούνται σαν του σπίρτου γοργοσβησμένου το άναμμα. Κι εσύ στο χώμα! Η ζωή μου αλαφρόμυαλη σε σβει. 10 Βαθυστόχαστος τώρα σε ανασταίνει, στα μάτια μου σε φέρνει αλλιώς ο θάνατος. Κι εσύ στο χώμα! Γιορτάζει ο κόσμος την πρωτομαγιά, τα στήθη, οι τάφοι είν’ ανθοστόλιστα όλα, 15 τον τάφο σου δεν έχω, έχω τον ίσκιο σου. Κι εσύ στο χώμα! Ω εσύ, μεγάλα μάτια με ματιά πιο μεγάλη! Σε τραγουδούσα τότε, χλωμή, μέσα στ’ ολάσπρο σου το φόρεμα. 20 Κι εσύ στο χώμα! Θυμάμαι μιας απόκριας το χορό, ναυτάκι τον εχόρεψα μαζί σου, πια και ποτέ μου δεν τον ξαναχόρεψα. Κι εσύ στο χώμα! 25 Ίσκιοι αν ξαναβρεθούμε σ’ άλλη ζωή, γραφτό ποιός ξέρει ανίσως δε μας είναι το χορό μας να τον ξαναχορέψουμε… Κι εσύ στο χώμα! |
