Ανεμόσκαλα
Συμφραστικοί Πίνακες Λέξεων για Μείζονες Νεοέλληνες Ποιητές
Σκαρφαλώνοντας λέξεις όπως μιαν ανεμόσκαλα. Γιώργος Σεφέρης, «“Νότες” για ένα ποίημα» (ΤΕΤΡΑΔΙΟ ΓΥΜΝΑΣΜΑΤΩΝ, Β΄)
Η σιωπή
Ακριβός νά εισαι και κανείς να μην το ξέρει, το χρυσό στόμα, και κανείς να μην το ειπεί, βουβό το που χαϊδεύει, το που δίνει χέρι· να ζεις με τη σιωπή. 5 Να σου μεστώνουν και το νου σκοποί και πόθοι, σαν άγραφα δεφτέρια πόθοι και σκοποί, ν’ αγαπάς ό,τι δεν απλώθη, δεν ειπώθη· να ζεις με τη σιωπή. Να δέχεσαι το σπρώξιμο από τον αγκώνα 10 του χυδαίου που περνά· να στέκεις, ω ντροπή! σα να την προσκυνάς τ’ ανάξιου την κορόνα, να ζεις με τη σιωπή. Το που θ’ ανοίξει για να θάψει κι εσέ χώμα, να μην έχει σταυρό, ούτε πλάκα για σκεπή, 15 μήτε κερί, μήτε όνομα, ούτε χόρτο ακόμα. Σιωπή και στη σιωπή. |
